ΚΩΛΟΤΡΙΧΕΣ MEGA ΥΠΟΥΡΓΙΚΟ REVIEW Ο ΘΡΙΑΜΒΟΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ΓΙΑ 5η ΣΥΝΕΧΟΜΕΝΗ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΡΟΣ Β΄ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ

Ο Γιώργος έχει μία μαλακία στο βλέμα. Μιά βλακεία και μιά ανυπολόγιστη ηλιθιότητα. Είναι όμως ειλικρινής. Όταν του είπε ο Καραμανλής ότι θα αναλάβει το υπουργείο αυτό, του είπε "μα εγώ δεν ξέρω τίποτε από οικονομικά, όταν τα σπούδαζα είχα το νου μου στην κιθάρα".

Δεν πειράζει, του είπε ο πρωθυπουργός, ξέρεις καλή κιθάρα και άμα χρειαστεί θα βγαίνεις στην Ερμού να παίζεις να μαζεύεις κανένα φράγκο. Αυτός είναι ο Γιώργης Αλογοσκούφης. Ένας απλός, σεμνός, ταπεινός και καταφρονεμένος κιθαρίστας που η μοίρα τον έριξε Υπουργό Οικονομικών στην χώρα με την εκ γεννετής κατεστραμένη οικονομία.

Στην κιθάρα είναι αυτοδίδακτος. Μικρός άκουγε τις μπαλάντες του Μπομπ Ντίλαν και του Τζον Τίκη και γρατζούναγε μιά σκούπα. Την πούλησε και πήρε μιά παρκετέζα. Γίνονταν όλο και καλύτερος και μετά πούλησε και την παρκετέζα και πήρε ένα ατμοσίδερο Ντελόνγκι. Κάποια στιγμή κατόρθωσε και πήρε την πρώτη του κιθάρα και πήγε να σφουγγαρίσει με αυτή και "έφαγε" όλο το πάτωμα. Η μάνα του τον σάπισε στο ξύλο.

Αν βγεις έξω στην κοινωνία και τη λαχαναγορά και ρωτήσεις τον κόσμο αν ο Αλογοσκούφης είναι επιτυχημένος υπουργός οικονομικών δεν θα βρεις έναν γιά δείγμα να σου πει ότι δεν είναι. Δεν μπορεί να μιλήσει κανείς από την πείνα. Μοναδικό του μειονέκτημα μιά ελαφρά ψευδότητα που έχει και και δεν μπορεί να πει το σίγμα, ειδικά το τελικό κάτι που τον αναγκάζει να πετάει σάλια από το στόμα κατά την εκφορά του συριστικού αυτού συμφώνου καταβρέχοντας τον συνομηλιτή του.

Φετίχ του Γιώργου Αλογοσκούφη ο φάκελος του (χαρτοφύλακας). Αν έχετε προσέξει έναν φάκελο δερμάτινο, που κρατά συνεχώς κάτω από τη μασκάλη, προσδίδοντας του κύρος, δέος και έλκος. Είναι ένα άλυτο μυστήριο το τι περιέχει αυτός ο φάκελος. Κάποιοι λένε ότι έχει μέσα μία σερβιέτα γιά ώρα ανάγκης μιάς και ο Γιώργος είναι προνοητικός και σου λέει ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να σε βρει από τη μιά μέρα στην άλλη. Άλλοι λένε ότι απλά είναι παραφουσκωμένος με παλιόχαρτα και ότι τον κρατάει έτσι γιά το εφέ.

Την αλήθεια την ξέρουν μόνο οι Κωλότριχες. Μέσα σε αυτό τον χαρτοφύλακα έχει την πρώτη παρτιτούρα που έμαθε στην κιθάρα : Το "Ντρίγκι ντρίγκι ντρίγκι μάνα μου" σε μουσική Στέλιου Βλαβιανού και στίχοι Πυθαγόρας. Δεν την αποχωρίζεται ποτέ και είναι το γούρι του.

Ο Γιώργος Αλογοσκούφης είναι ένας ευαίσθητος και πονόψυχος άνθρωπος. Μόνο αυτός κατάλαβε το δράμα που ζουν τον τελευταίο καιρό οι τραπεζίτες. Οι περήφανοι τραπεζίτες που από ντροπή και αίσχος έκρυβαν επιμελώς την δυστυχία τους κάτω από τα αρμάνι και τα βερσάτσε κοστούμια τους. Μήνες τώρα με το ίδιο νερό στις πισίνες, να μην μπορούνε να πάρουνε ένα δεύτερο καγιέν και ένα δεύτερο βρακί να συναλλάσουνε, να μην έχουνε να βάλουνε πετρέλαιο στα κότερα, να μην μπορούνε να αγοράσουνε ένα κοχίμπα να καπνίσουνε.

Όλα αυτά τα κατάλαβε ο Γιώργος και έβαλε το χέρι στην τσέπη. Να είναι καλά ο άνθρωπος όλη η Ελλάδα τον ευγνωμονεί που θα σωθούνε οι τράπεζες και δεν θα χάσουνε τη δουλειά τους όλες αυτές οι γυναίκες που μας κρατάνε τηλεφωνική συντροφιά όλο το 24ωρο και έχουμε κάποιον να λέμε μιά κουβέντα. Να είναι καλά.

Ο Γιώργος Αλογοσκούφης είναι ένας χίπις. Ένα παιδί των λουλουδιών. Ένας γνήσιος ρόκερ. Ένας ξένοιαστος Καλαμάρης που σιχαίνεται τον Μπομπ Σφουγγαράκη. Ένας τροβαδούρος του έρωτα, ένας κοτσαδόρος με τρέιλερ, ένας τορναδόρος ρεκτιφιαδόρος, έως 35 ετών, ζητείται από ανώνυμη εταιρία.

Θέλει να δει τη χώρα να μετατρέπεται σε ένα απέραντο Γούντστοκ. Σχεδόν το έχει καταφέρει. Όλοι μας ακούρευτοι, άπλυτοι, με παλιόρουχα, λόγω της αφραγκίας έχουμε μεταβληθεί σε νεοχίπιδες, το μόνο που μας απομένει είναι να βουτήξουμε τις κιθάρες και βουρ γιά το Σύνταγμα με κονσερβοκούτι γιά τα ψιλά και να παίζουμε το Ιτς ολ οβερ νάου μπείμπι μπλου σε φα δίεση.

Ολ όβερ και game over.