ΕΠΩΝΥΜΟΣ ΚΑΙ ΑΝΩΔΥΝΟΣ

Υπογραφές λοιπόν στα blogs. Το θέμα, και εδώ είναι το περίεργο και ύποπτο, δεν το άνοιξε η κυβέρνηση αλλά κάποιοι δημοσιογράφοι που παράλληλα διατηρούν και blogs. Η πρεμούρα τους φαινομενικά αδικαιολόγητη αλλά επειδή ουδέν κρυπτόν υπό του ίντερνετ, κάποια στιγμή οι σκοποί τους και τα κίνητρα θα αποκαλυφθούν και θα ξεβρακωθούν δημοσίως και ... επώνυμα.

Εμείς πάντως γουστάρουμε να είμαστε Ζορρό και όχι Λοχίες Γκαρσία. Ανώνυμοι και αξιοπρεπείς παρά επώνυμοι ρουφιάνοι και οσφυοκάμπτες των εξουσιών. Να υπερηφανευόμαστε γιά πληρωμένες υπογραφές, λες και είναι αντριλίκι ο επώνυμος καιροσκοπισμός, οι επώνυμες αγιογραφίες και το επώνυμο λιβάνισμα.

Θα πρέπει όμως κάποιοι bloggers που έχουνε καβαλήσει το καλάμι και νομίσουνε ότι έχουνε πιάσει τον παπά από ταρχίδια επειδή ανοίξανε ένα ρημαδοblog, να προσέχουνε τι γράφουνε οι ίδιοι αλλά και οι επισκέπτες τους στα σχόλια διότι δεν σημαίνει ότι επειδή κάτι γράφτηκε σε blog πρέπει σώνει και καλά να είναι η απόλυτη αλήθεια, αλλά ούτε και ότι οι bloggers απολαμβάνουν κάποιο καθεστώς ιδιότυπης ασυλίας.

Έγραψες παπαριά κύριε ή κυρία μου ? Έθιξες ή σπίλωσες χωρίς στοιχεία ? Να πληρώσεις ! Από εκεί και πέρα τώρα κάθε κουβέντα περί υποχρωτικής επωνυμίας σε ιστολόγιο είναι εκ του πονηρού, δεν πρόκειται ποτέ να επιβληθεί και δεν έχει γίνει ούτε στην Κίνα που διώκεται ακόμη και το σερφάρισμα. Να κοιτάξουνε αυτοί που τα διαδίδουν τη δικιά τους τη φάρα που είχα την "ευτυχία" να γνωρίσω στη σύντομη δημοσιογραφική μου καριέρα, που νομίζει ότι μπορεί να την αθωώσει από τις αμαρτίες και τα εγκλήματα μιά απλή υπογραφή.

Εγώ προσωπικά τον δρόμο μου τον επέλεξα εδώ και πολύ καιρό : Υπογραφή σε τέτοια δημοσιογραφία αρνήθηκα να βάλω. Καλύτερα ανώνυμος και αξιοπρεπής παρά αλήτης και ρουφιάνος με ονοματεπώνυμο.