ΕΚΔΙΚΗΣΗ : ΕΙΝΑΙ Η ΛΕΞΗ ΚΛΕΙΔΙ, ΕΙΝΑΙ Η ΛΕΞΗ ΣΥΝΘΗΜΑ. ΕΚΔΙΚΗΣΗ ΚΑΙ ΤΙΜΩΡΙΑ
Όλα δείχνουν ότι έρχεται το τέλος τους. Γιά τους πολιτικούς μας μιλάω. Και αν κρατάνε ακόμη είναι γιατί μερικοί από εσάς συνεχίζετε να τους στηρίζετε ίσως γιατί θα θέλατε κι εσείς να είστε στη θέση τους. Να βουτάτε μίζες από παντού και να ζείτε μέσα στη χλιδή. Είναι δυστυχώς τα πρότυπα σας αυτά.Όμως γιά την πλειοψηφεία του ελληνικού λαού αποτελούν ήδη παρελθόν. Λουδοβίκοι και Αντουανέτες δεν πρέπει απλά να πάνε σπίτια τους, δεν πρέπει απλά να πάνε φυλακή αλλά να αποκεφαλιστούν σε γκιλοτίνες. Να νοιώσει ο Λαός την απόλυτη ηδονή, βλέποντας τους να παρακαλάνε γιά οίκτο και να τρέμουν σαν τα ψάρια κλαίγοντας.
Εκδίκηση και τιμωρία. Μας έφτασαν στον πάτο. Χάσαμε τα πάντα μας μένει μόνο η αξιοπρέπεια αλλά κινδυνεύει κι αυτή. Αυτοί τρώνε αστακούς χιλίων ευρώ στη Μύκονο και εμείς από κάτω τραβάμε το κουπί σαν τους σκλάβους στη γαλέρα. Ήρθε η ώρα. Όλα κρέμονται από μιά λεπτή κλωστή. Δεν θα αργήσει να σπάσει όμως και τότε το ποτάμι της λαικής οργής θα φουσκώσει και θα τους πάρει όλους ο διάολος.
Αυθόρμητα και μαζικά θα βγεί ο κόσμος στους δρόμους μην έχοντας τίποτε πλέον να χάσει, θα πάρει εκδίκηση, θα δώσει τιμωρία. Εκδίκηση και τιμωρία. Αυτό είναι το σύνθημα, αυτή θα είναι η φυσική εξέλιξη των πραγμάτων. Το έχει διδάξει η ιστορία που δείχνει ότι συνεχώς επαναλαμβάνεται.
Θάνατος στα σκουλίκια τους έλληνες πολιτικούς, ένας θάνατος όπως τους αξίζει. Ήρθε η ώρα. Και να είναι και ευχαριστημένοι αν δεν βασανιστούν φριχτά πρώτα.
9 ΜΙΛΗΣΑΝ:
Καἰ μετἀ τἠν κρεμἀλα.....Ο Ναπολἐων;
Γκιλοτίνα γράφει.
Μετά την γκιλοτίνα όπως σωστά διορθώνει ο ανώνυμος θα βγούμε να παίξουμε μπάλλα.
"όλο εμένανε σηκώνει να πω μάθημα η δασκάλα,
θα την σφάξω σαν κουνέλι και θα βγώ να παιξω μπάλλα"
ζουμε στην εποχη της πνευματικης πρεζας τα μυαλα του κοσμου ειναι χαλασμενα και δυστυχως η εκδικηση και η τιμωρια στο απολυτα διεφθαρμενο συστημα ειναι μακρια κολοτριχες μπορειται να αναλαβεται μια (συναντηση)δεν μπορω να φανταστω με ποιο τροπο ας τον ψαξουμε για να βαλουμε κολοδακτυλο σε οποιες ξεφτιλες προλαβουμε
η μονη μας ελπιδα ειναι να προχωριση λιγο ακομα η βιοιατρικη οπου μετα τον προγεννετικο ελεχο εαν προκυψουν ευρηματα οτι το εμβρυο εχη τον καλο συγνωμη λαθος επηστημονικος ορος εαν στο d.n.a του υπαρχη το χρωμοσωμα Ω που ευθηνεται στο να θελει καπιος να εξουσιαζη, τοτε δεν νομιζω οτι θα εχη κανεις αντιρηση ηθηκη για θεραπευτικη διακοπη της εγκυμοσηνης εξαλου θα προκειται για το καλο του γενικου κοινωνικου συνολου.
Δεν έχεις το δικαίωμα να τελειώνεις έτσι την αγάπη μας. Έφυγες χωρίς να σε καταλάβω παίρνοντας μαζί σου και τη δική μου ζωή. Είχαμε πολλά να κάνουμε ,να ζήσουμε ,ήταν η ζωή μπροστά μας. Για μένα ο χρόνος έχει σταματήσει στις 4.15π.μ(8 Μαΐου).Ήξερες πόσο σ’αγαπώ, ήξερες ότι δε θα μπορέσω να συνεχίσω στη ζωή χωρίς εσένα. Σ’εχω ανάγκη, μου λείπεις, γύρνα πίσω .Δεν αντέχω στην ιδέα ότι δεν θα σε ξαναδώ, δε θα σε αγγίξω, δε θα σε αγκαλιάσω ,δε θα σε φιλήσω .Ήμασταν πάντα ένα στα εύκολα και στα δύσκολα. Αυτά που για τους άλλους ήταν αυτονόητα ,εμείς μοχθήσαμε να τα αποκτήσουμε και τώρα που άρχισαν να ξεπετάγονται οι καρποί ,με άφησες μόνη. Όταν ξαπλώνω παίρνω αγκαλιά την αγαπημένη σου μπλούζα που έχει ακόμα το άρωμα σου και όταν θα με πάρει ο ύπνος ξυπνώ και σέρνω το χέρι δίπλα μου να δω αν είσαι εκεί. Μα μάταια.. Όλα τα πράγματα στο σπίτι έχουν μείνει όπως τα άφησες. Σε περιμένω Δημήτρη …
Σήμερα είναι η γιορτή του...
αλλά δε γούσταρε ποτέ να γιορτάζει γιορτές,γενέθλια...Είχαμε διαφορετική στάση ζωής απο τα υπόλοιπα ζευγάρια που τρέχουν με τα λουλούδια και τα ποτά να ευχηθούν σε φίλους ,συγγενείς και κουμπάρους.Μου έλεγε η ουσία είναι να σε θυμούνται και να σ'αγαπάνε κάθε μέρα και οχι μια φορά το χρόνο απο τυπικότητα!!!Το διαπιστώνω κάθε μέρα το ποιοι τον αγαπούσαν(κανένας κερατάς απο αυτούς που το επαιζαν λυπημένοι συγγενείς,φίλοι,συνάδελφοι,κουμπάροι δεν έχει σηκώσει το γαμημένο τηλέφωνο να ρωτήσει τι κάνουμε).
Σ'ΑΓΑΠΑΩ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΚΑΙ ΠΙΟ ΠΟΛΥ... και ξερεις γιατί;γιατί ήσουν αληθινός.
Κοριτσάκι μου δεν ξέρω τί να σου πω...νιώθω τόσο ασήμαντη μπροστά σ αυτό που περνάς εσύ και η οικογένειά σου. Μόνο ο χρόνος να απαλύνει τον πόνο σας όσο αυτό είναι δυνατό. Στη λύπη όλος ο κόσμος δηλώνει το παρόν, όταν η λύπη περάσει κατά κάποιο τρόπο ελάχιστοι εως καθόλου είναι εκεί για σένα. Κοίτα μόνο να είσαι κοντά στα παιδάκια σου που σε χρειάζονται περισσότερο από οτιδήποτε τώρα.
Να είστε γεροί να θυμάστε τον άνθρωπό σας!
Εχθές ημέρα Σάββατο 8/5 τελέσαμε το μνημόσυνο για τον ενα χρόνο που έφυγε ο Δημήτρης.Πέρασε ενας χρόνος και για μένα είναι σαν να συνέβη το ατύχημα χθές.Τα παιδιά του μεγάλωσαν,έγιναν 3 ετών αλλά ο ιδιος δεν είναι εδω να τα καμαρώσει...
Μου λείπεις Δημήτρη..Γυρισε πίσω σε παρακαλώ...
Δημοσίευση σχολίου