ΚΑΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΚΕΙ ΕΞΩ

Τους κριτικάρεις. Τους λες κουκολοφόρους, αναρχικούς, αντιεξουσιαστές, γνωστούς-αγνώστους, νεαρούς, ανεγκέφαλους, κωλόπαιδα. Κάθεσαι μπροστά στον υπολογιστή (όπως κι εγώ όπως όλοι μας) φοράς πυτζάμα και παντόφλα, κλάνεις που και που και έχεις ανοιχτή την τηλεόραση στο ALTER.

Ετοιμάζεσαι να γράψεις ένα πύρινο ποστ εναντίον τους. Θα καταγγείλεις όμως και τον αστυνομικό-πιστολέρο. Και με τον αστυφύλακα και με το χωροφύλακα δηλαδή. Κακός ο μπάτσος κακά και τα κωλόπαιδα. Ο τρίτος δρόμος οδηγεί προς την νοικοκυροσύνη. Προς την υποταγή στη νομιμότητα και το Σύνταγμα του Ελληνικού Κράτους. Ένα κράτος που βρίζεις από το πρωί μέχρι το βράδυ.

Κλαις γιά τις περιουσίες που χάνονται. Πιό πριν όμως έχουν χαθεί οι άλλες οι πραγματικές μας περιουσίες. Το χαμόγελο, η αισιοδοξία γιά ένα καλύτερο αύριο γιά μας και τα παιδιά μας, η ζωή με αξιοπρέπεια χωρίς υποθήκες. Μυξοκλαίς αλλά δεν προτείνεις και τίποτε. Θα σε σώσει το πληκτρολόγιο. Θα σε σώσει η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ. Θα σε σώσει ο Γιωργάκης. Θα σε σώσει ίσως ένα θαύμα σαν κι αυτό που συναίβει στο Βατοπέδιο. Μπορεί και να σε σώσει μιά βουβή πορεία προς τη Βουλή κρατώντας ένα κεράκι, μετά να φας στα Goody's να ρευτείς και να πας γιά σπίτι.

Εκεί έξω όμως κάτι γίνεται. Δεν ξέρω αν είναι καλό ή κακό όμως ξέρω ότι γίνεται κάτι. Ξέρω ότι εγώ είμαι εδώ μέσα στο σπίτι και γράφω πούτσες στο blog και κάποιοι άλλοι καίνε, σπάνε πλακώνονται με τους μπάτσους και διακινδυνεύουν τη ζωή τους. Και ξέρω επίσης ότι έτσι όπως πάνε οι ζωές όλων μας (εκτός από αυτές των πολιτικών και των παπάδων) δεν θα αργήσει η ώρα και η στιγμή που ίσως να αναγκαστούμε κι εμείς να βγούμε στους δρόμους και όποιον πάρει ο Χάρος.

Αυτά τα πιτσιρίκια που αποκαλείς εσύ κωλόπαιδα και ανεγκέφαλους κάνουν κάτι. Είπαμε μπορεί και λάθος. Όμως σου κλείνουν, μας κλείνουν το μάτι. Είναι οι γυιοί μας και οι κόρες μας. Δεν φύτρωσαν, γεννήθηκαν από εσένα και από εμένα. Τα πετάξαμε μέσα σε μιά γαμημένη κοινωνία, σε μιά γαμημένη χώρα, σε ένα γαμημένο σχολείο και τους είπαμε κόφτε το λαιμό σας και βγάλτε τα πέρα, εμείς έχουμε δουλειές δεν προλαβαίνουμε να σας φτιάξουμε έναν καλύτερο κόσμο.

Κάτι γίνεται εκεί έξω. Στην Αθήνα, στην Θεσσαλονίκη, στην Πάτρα, στην Λάρισα, στο Βόλο, στην Κέρκυρα, στην Κρήτη, στα Γιάννενα, παντού. Δεν μπορεί να σαλτάρανε έτσι ξαφνικά τα παιδιά μας. Κάτι δεν πάει καλά. Δεν ήταν η σφαίρα του μπάτσου που έφαγε τον Αλέξη. Εκεί έξω κάτι γίνεται και πρέπει να δείξουμε κατανόηση και προσοχή. Όπως σε κάθε μαλακία που κάνουν τα παιδιά μας.

Κάτι γίνεται εκεί έξω και εμείς δεν μπορεί να έχουμε μέσα την ουρά μας και πολύ περισσότερο στα σκέλια μας.