ΥΜΝΟΣ ΣΤΟ ΜΟΥΣΤΑΚΙ ΤΟΥ ΝΤΕΜΗ

Πριν το δω ήμουν άντρας. Λέω ήμουν διότι όλα άλλαξαν μέσα μου όταν το είδα γιά πρώτη φορά. Γιά το μουστάκι σου Ντέμη μιλώ. Το μουστάκι που ξύπνησε την κοιμωμένη λούγκρα μέσα μου Ντέμη μου.

Σε σκέφτομαι εσέ και το μουστάκι σου ολημερίς και ολονυχτίς Ντέμη μου. Όταν το πρωτοείδα στο εξώφυλλο της SPORTDAY τυχαία έξω από το περίπτερο του Μπαρμπα Βασίλη στη Λούτσα κάτι σκίρτησε μέσα μου. Σε φαντάστηκα να μπαίνεις στο τσαρδί σου και να σαπίζεις στη σφαλιάρα τη Δέσποινα γιατί δε σου είχε έτοιμες τις παντόφλες και το φραπέ, κουρασμένος από το προεδριλίκι και το αντριλίκι.

Σε φαντάστηκα με μπεγλέρι ίσα με του Μάκαρου κι ακόμη μακρύτερο να βροντοχτυπάς τις χάντρες αργά και σταθερά με βλέμα καρφωμένο στο άπειρο στοχαζόμενος και να πίνεις βαρύ γλυκό με τρείς φουσκάλες.

Ντέμη μου. Έσβησες μονοκοντυλιά το Φαίδωνα τον Γεωργίτση. Εξαφάνισες από προσώπου γης τον Μιχάλη τον Γενίτσαρη. Έστειλες γιά χόρτα τον Burt Reynolds. Ξανάθαψες τον Φρέντυ Μέρκιουρι. Ντέμη μου μουστακαλή μου, λεβέντη μου και καραμπουζουκλή μου.

Θέλω να σε συνταντήσω και να με πλακώσεις στις μάπες. Το θέλω Ντέμη μου. Το έχω ανάγκη. Θέλω να με αρχίσεις στις χριστοπαναγίες και τα καντήλια. Θέλω να με πιάσεις από το μαλλί και να μου κολλήσεις τη μούρη στο χώμα. Θέλω να σε παίξω ένα τάβλι και μιά κολιτσίνα. Θέλω να σε δώ να πίνεις ούζα και να ρουφάς τον τσίρο από την οδοντογλυφίδα Ντέμη μου. Να τρως την ελιά την ξυδάτη και να φτύνεις το κουκούτσι στο πάτωμα. Θέλω να σε δω να αμολάς ροχάλες και να κλάνεις. Διότι δεν μπορεί άντρας με τέτοιο μουστάκι πρέπει να κλάνει συνέχεια και βροντερά.

Πάω να κάνω χαλάουα ...