ΔΙΑΚΟΠΤΟΥΜΕ ΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΓΥΦΤΙΑΣ ΓΙΑ ΛΙΓΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΑΣ
Στο ALTER ένα ετερόκλητο πάνελ. Ρεπόρτερς, ψυχολόγος και ένας μαγαζάτορας, αυτός με τις πουτσότριχες στο κεφάλι (εμφύτευση). Τα μαθήματα γυφτιάς. Η κουβέντα περί της δολοφονίας του νεαρού Αυστραλού στη Μύκονο και οι παπαριές πάνε σύννεφο. Να κουβεντιάσεις τι ; ΤΙ ; Όταν ο πόνος έχει σκεπάσει τα πάντα. Όταν μιά χώρα κανιβάλων το έχει βουλώσει σκύβοντας από ντροπή το κεφάλι μπροστά στο τσακισμένο από την οδύνη πρόσωπο του πατέρα. Ενός πατέρα που αναγκάστηκε να πάρει την πιό τραγική απόφαση της ζωής του και να βάλει μιά υπογραφή-ταφόπλακα.
Τι να κουβεντιάσεις ; Πως τολμάνε κάποιοι και βγαίνουν σε τηλεπαράθυρο όταν πρέπει αυτές τις ώρες να έχουμε χώσει όλοι τις ουρές στα σκέλια και να τρέχουμε να κρυφτούμε ; Και δώστου το κλισέ και η καραμέλα : "Μαθήματα ανθρωπιάς". Σαν να παραδεχόμαστε ότι είμαστε μιά χώρα ζώων και κάφρων στην οποία αραιά και που περνάει και κανένας πολιτισμένος και μας δίνει μαθήματα ανθρωπιάς και συμπεριφοράς.
Αηδία. Εύχομαι ο μικρός να μην έχει την "τηλεοπτική" τύχη του Σεργιανόπουλου. Σε κανέναν δεν αξίζει το ξέσκισμα στα παράθυρα απο "ειδικούς" και μη μετά θάνατον. Βουλώστε το και κοιτάχτε να γίνουμε καλύτεροι σαν άνθρωποι. Τα γουρούνια-μπράβους εμείς οι ίδιοι τους εκτρέφουμε. Όταν τους γλύφουμε και προσπαθούμε να τους πιάσουμε κολλητούς γιά να εξασφαλίσουμε την απρόσκοπτη είσοδο στα κωλόμπαρα τους και καμιά τζάμπα μπόμπα. Την θεοποίηση της Μυκόνου εμείς την έχουμε δημιουργήσει και ο Μάκης με την Κίμ που κόβανε βολτίτσες στα σοκάκια και τώρα γράφουνε στη zougla γιά την παρακμή του νησιού.
Να πάει να γαμηθεί η Μύκονος και όλα τα μηδενικά που της έχουνε δώσει αξία. Που στριμώχνονται στα πλακόστρωτα γιά μιά φωτογραφία που θα τους χαρίσει παράταση στο τίποτα που ζούνε μέσω περιοδικών που ούτε να σκουπίσεις τον κώλο σου δεν κάνουν.
Δεν άντεξα ακούγοντας τον πατέρα. Έβαλα τα κλάματα. Όχι από οίκτο ή από ενοχές αλλά γιατί έχω βιώσει κι εγώ πόνο σαν πατέρας έστω και αν η δικιά μου περιπέτεια είχε αίσιο τέλος. Ο πόνος δεν περνάει. Μένει μέσα σου, σε κάνει άλλον άνθρωπο σε κάνει να βλέπεις τη ζωή αλλιώς. Χάρηκα γιά την απόφαση του να δωρίσει όργανα του παιδιού του. Ξέσπασα σε λυγμούς όταν έμαθα ότι η καρδιά θα μεταμοσχευθεί στο Ωνάσειο σε κάποιον συνάνθρωπο μας. Το Ωνάσειο που κάποια περίοδο της ζωής μου είχε γίνει δεύτερο μου σπίτι. Που έβλεπα τα παληκάρια να κουβαλάνε αυτό το άχαρο μηχάνημα-τεχνιτή καρδιά με τα ροδάκια και ράγιζε και η δική μου καρδιά.
Και μου κάθονται τώρα οι τηλεκανίβαλοι και στήνουν πάνελ. Να κουβεντιάσουν τι ;
Τι να κουβεντιάσεις ; Πως τολμάνε κάποιοι και βγαίνουν σε τηλεπαράθυρο όταν πρέπει αυτές τις ώρες να έχουμε χώσει όλοι τις ουρές στα σκέλια και να τρέχουμε να κρυφτούμε ; Και δώστου το κλισέ και η καραμέλα : "Μαθήματα ανθρωπιάς". Σαν να παραδεχόμαστε ότι είμαστε μιά χώρα ζώων και κάφρων στην οποία αραιά και που περνάει και κανένας πολιτισμένος και μας δίνει μαθήματα ανθρωπιάς και συμπεριφοράς.
Αηδία. Εύχομαι ο μικρός να μην έχει την "τηλεοπτική" τύχη του Σεργιανόπουλου. Σε κανέναν δεν αξίζει το ξέσκισμα στα παράθυρα απο "ειδικούς" και μη μετά θάνατον. Βουλώστε το και κοιτάχτε να γίνουμε καλύτεροι σαν άνθρωποι. Τα γουρούνια-μπράβους εμείς οι ίδιοι τους εκτρέφουμε. Όταν τους γλύφουμε και προσπαθούμε να τους πιάσουμε κολλητούς γιά να εξασφαλίσουμε την απρόσκοπτη είσοδο στα κωλόμπαρα τους και καμιά τζάμπα μπόμπα. Την θεοποίηση της Μυκόνου εμείς την έχουμε δημιουργήσει και ο Μάκης με την Κίμ που κόβανε βολτίτσες στα σοκάκια και τώρα γράφουνε στη zougla γιά την παρακμή του νησιού.
Να πάει να γαμηθεί η Μύκονος και όλα τα μηδενικά που της έχουνε δώσει αξία. Που στριμώχνονται στα πλακόστρωτα γιά μιά φωτογραφία που θα τους χαρίσει παράταση στο τίποτα που ζούνε μέσω περιοδικών που ούτε να σκουπίσεις τον κώλο σου δεν κάνουν.
Δεν άντεξα ακούγοντας τον πατέρα. Έβαλα τα κλάματα. Όχι από οίκτο ή από ενοχές αλλά γιατί έχω βιώσει κι εγώ πόνο σαν πατέρας έστω και αν η δικιά μου περιπέτεια είχε αίσιο τέλος. Ο πόνος δεν περνάει. Μένει μέσα σου, σε κάνει άλλον άνθρωπο σε κάνει να βλέπεις τη ζωή αλλιώς. Χάρηκα γιά την απόφαση του να δωρίσει όργανα του παιδιού του. Ξέσπασα σε λυγμούς όταν έμαθα ότι η καρδιά θα μεταμοσχευθεί στο Ωνάσειο σε κάποιον συνάνθρωπο μας. Το Ωνάσειο που κάποια περίοδο της ζωής μου είχε γίνει δεύτερο μου σπίτι. Που έβλεπα τα παληκάρια να κουβαλάνε αυτό το άχαρο μηχάνημα-τεχνιτή καρδιά με τα ροδάκια και ράγιζε και η δική μου καρδιά.
Και μου κάθονται τώρα οι τηλεκανίβαλοι και στήνουν πάνελ. Να κουβεντιάσουν τι ;
6 ΜΙΛΗΣΑΝ:
Βλέποντας τον πατέρα δεν μπορεί να μην σκεφτείς πόσο καλά πρέπει να είχε αναθρέψει και το παιδί του.
Και στενοχωριέμαι ακόμη περισσότερο...
Και αν και παραδειγματίζομαι από την στάση του δεν θα θελα με τίποτε κανένας πατέρας να έρθει στην θέση του.
Σκύβω το κεφάλι χαμηλώνω τα μάτια δεν έχω να πω κάτι........ θα ήταν πολύ λίγο ότι και αν έλεγα μπροστά στο κείμενο σου, όπως και στα περισσότερα κείμενα σου απλός δηλώνω παρούσα .................
Ο Θεός ν' αναπαύσει την ψυχή του παιδιού αλλά και του πατέρα.. Το κωλοκράτος που ζούμε, έραγε θα λάβει μέτρα? Θα το κλείσει το κλαμπ μιας και είναι ο ηθικός αυτουργός? Το κωλόπαιδο-δολοφόνος θα φάει ισόβια από τους διεφθαρμένους δικαστές μας? Τόσα ερωτήματα που ασφαλώς και θα μείνουν έτσι...χωρίς τελικά να γίνει πάλι τίποτα...
απλά άψογος
Εύγε φίλε μου...Το κείμενο σου - κόλαφος - απλά ΄περιγράφει όλα όσα νοιώθουμε οι περισσότεροι. Φοβάμαι να πω όλοι γιατί πλέον με τόση σαπίλα γύρω μας δεν ξέρω τι να περιμένω πια...Η επιβεβαίωση έρχεται απο την ελληνική δικαιωσύνη: Ελεύθερα με περιοριστικούς όρους τα ΓΟΥΡΓΟΥΝΙΑ-ΜΠΡΑΒΟΙ του μαγαζιού. Και φυσικά το "club" συνεχίζει και λειτουργεί κανονικά. ΑΙΣΧΟΣ!!!
θυμαστε παλιοτερα που ενα απο αυτα τα αρχιδια χτυπησε μεχρι θανατου εναν πιτσιρικα 17 χρονων? κανενας δεν πηγε φυλακη κανενα μπουρδελομαγαζο δεν εκλεισε απεναντιας γεμιζε και πιο πολυ απο μαλακες και καριολες ,που αντι για εγκεφαλο εχουν ενα ταγαρι με σκατα.Εχω την ιδια ηλικια με τον ατυχο πατερα απο την αυστραλια, εχω τρια παιδια 2 αγορια και ενα κοριτσακι ηλικιας 13-11 και9.Τρεμω στην σκεψη οτι σε λιγο καιρο θα θελουν και αυτα να νυκτοπερπατησουν ,και θα πρεπει να αντιμετωπισουν μπεκρηδες και πρεζονια οδηγους ,μουνηδες και χωρις εγκεφαλο μπραβους, και κολομαγαζα που σερβιρουν δηλητηρια.Εαν συνεβενε κατι τετιο στα παιδια μου δεν θα ειχα τοσο θαρος και κουραγιο και πανω απο ολα ηθος και ανωτεροτητα οπως ο συνομιληκος μου αυστραλος.ΘΑ ΕΠΕΡΝΑ ΠΙΣΤΟΛΙ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΡΩΤΟ ΠΟΥ ΘΑ ΓΑΜΟΥΣΑ ΘΑ ΗΤΑΝ Ο ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ ΜΕΤΑ ΤΟΥΣ ΔΙΚΙΓΟΡΟΥΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΘΑ ΠΥΡΟΒΟΛΟΥΣΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΚΤΗΝΗ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΓΙΑ ΝΑ ΔΩ ΤΙ ΧΡΩΜΑ ΣΚΑΤΑ ΕΧΟΥΝ ΜΕΣΑ.Δεν ζηταω συγνωμη για την οργη μου,γιατι τετιου ειδους συμβαντα τα παιρνω προσωπικα. Αυτο γινοταν και παλιοτερα που δεν ειχα παιδια εμπαινα στην καρδια και το μυαλο του καθε γονιου.Τι να πω λοιπον σ αυτον τον ανθρωπο i am sory ? δεν νομιζω οτι ειμαι πιο sory απο εκεινον το μονο που μπορω να του πω οταν θα επιστρεψη στην πετριδα του να πη μην πατηση κανεις το ποδι του σε αυτον τον τοπο που κυριαρχουν οι νταβατζηδες.
Δημοσίευση σχολίου